|
|
Patrick Snijers, 29
jaar aan de top
Aanvallen om te winnen
Geen enkele rallypiloot is zo populair als Patrick Snijers, want alle
liefhebbers weten dat de Lange
altijd voluit gaat en voor spektakel zorgt. 31 jaar na zijn debuut, na 29
deelnames in Ieper, zeven Belgische en een Europese titel, denkt Snijers
nog altijd slechts aan een ding: winnen! Na een moeilijke periode in zijn
carrière, blijft Patrick Snijers nog altijd even gedreven jagen op
overwinningen. Zij zegehonger is nog lang niet gestild.
Patrick Snijers was van kindsbeen af
gepassioneerd door rallywagens. In zijn jonge jaren ging hij uren aan een
stuk spelen in de bossen van Zichem, waar hij op de onverharde gravelpaden
de wagenbeheersing kweekte die hem drie decennia later meer dan tachtig
overwinningen opleverde.
Patrick
Snijers zette zijn eerste stappen in de autosport, meer bepaald in de
discipline Rally, op 19-jarige leeftijd in 1977. In zijn bijna 26-jarige
carrière als piloot, heeft hij in de Rallysport zowat alles gereden en
gewonnen wat er te rijden en te winnen was.
De eerste overwinning behaalde Patrick Snijers in Alken, in 1978.
"Ik had een Opel Kadett van mijn vader gekregen. Ik had andere
nokkenassen laten monteren en vier Bilstein-schokdempers. Ik vroeg de
organisator, Pierre Laeremans, om me een goede nummer te geven. Ik won met
nummer 29 met 2" voorsprong op Fonny Bogaerts. Toen is het allemaal
heel snel gegaan. In 1979, in feite pas mijn tweede seizoen, was ik al
fabriekspiloot. In 1978 reed ik mijn eerste internationale rally, de 24
Uren van Ronse, met mijn Kadett Gr.1. Ik werd 6de algemeen en 2de Gr.1
achter Dumont, voor Willy Plas. Het was mijn eerste wedstrijd met
racingbanden. In de eerste bocht ging een driehoek van de vering stuk,
maar ik dacht gewoon dat het aan de banden lag! Ik was toen al de
revelatie. Op het einde van het seizoen waren we in contact met Opel, maar
het bedrag dat ze boden was belachelijk laag. Mijn pa belde toen naar
Gilbert Stapelaere om steun te krijgen van Ford voor een Escort Groep 1.
Stapelaere vertelde ons dat hij nog een paar rally's met een Escort Groep
4 ter beschikking had. Dat was natuurlijk een droom. Robert Droogmans reed
nationaal met die wagen, Marc Duez internationaal tot Ieper en ik de
andere wedstrijden. Vlak voor Ieper reed Droogmans de wagen in de prak.
Wij gingen in Engeland op zoek naar een andere wagen, maar uiteindelijk
vond Stapelaere een andere Escort, de trainingswagen van Mikkola van de
Rally van Portugal. De wagen had een vering voor onverhard. We werden 4de
achter drie Porsches."
Gilbert Stapelaere gaf de jonge Snijers meteen de kans zich te bewijzen
als officieel piloot voor Ford België.
"Hij heeft drie jongeren, Marc Duez, Robert Droogmans en ik, de kans
gegeven met een dikke wagen, maar na een half jaar moesten we op eigen
benen staan. Omdat we alledrie even gek waren om te winnen, duwden we
mekaar tot de top in België. Ford stopte na dat seizoen met de competitie.
In 1980 werd ik derde in Haspengouw, achter Malcolm Wilson, met een
gehuurde Escort, maar het was een moeilijk seizoen. In de Limburgia Rally
stond ik aan de leiding met een Escort van Churchill, tot ik moest opgeven
met een motorprobleem. Mijn vader, die tot dan alles had betaald, vond dat
het genoeg geweest was.
In 1979 reed ik trouwens al mijn eerste WK-rally: de RAC. Dat was nog het
echte WK. Ik weet nog dat het ongelofelijk zwaar was, met twee keer 36
uren rally aan een stuk en tussenin amper 4 uren om te slapen! Met onze
Escort Gr.1 reed ik op een boomstronk, waardoor de achterbrug volledig
krom was. Daardoor ging ik wat verder van de baan, waarbij ik bovenop de
Talbot van Tony Pond belandde, die op zijn dak in de gracht lag. We
verloren een twintigtal minuten, maar werden toch nog 36ste algemeen. In
die tijd was alles nog geheim. Je kreeg de kaart voor de proef pas bij het
inklokken voor de start. Ik had het geluk dat Erik Symens als copiloot de
RAC al gereden had met Guy Colsoul. Vooraf kregen we een kaart, met daarop
de verbindingen, de start- en finish en het aantal miles klassementsproef.
Met die informatie maakte Erik uit de kaarten op hoe we zouden moeten
rijden. Zo maakte hij al nota's vooraf. Vlak voor de start vergeleek hij
die informatie met de route die we kregen. Meestal zat hij juist. Prachtig!"
Het jaar van de grote doorbraak was 1981, met overwinningen in Spa, het
Circuit des Ardennes en Haspengouw.
"Nochtans wilde ik dat jaar rijden met een Lada Gr.2 van Auto Keesing.
Ik was die wagen gaan testen in de bossen, maar we verloren op een
namiddag twee keer een wiel. Erik Symens belde me voor Spa om te zeggen
dat hij een Escort Gr.4 zou huren. We wonnen de Boucles en met het
prijzengeld dat we daar verdienden, toen 140.000 BEF, reden we de volgende
rally, Ardennes. We wonnen opnieuw voor Duez met de Belga Porsche en Didi
met de Fiat 131. Enkele weken later wonnen we de Haspengouw. Toen waren we
vertrokken, want na de Boucles de Spa hadden we al contact gehad met
Georges Paul van Bastos. Hij beloofde toen dat we zouden mogen rijden in
1982 met een Audi Quattro. Schitterend natuurlijk, maar we waren onervaren
en namen in de loop van dat jaar geen contact meer op met Bastos. Eind
1981 kregen we te horen dat het voorbarig was en dat we als alternatief
met een BMW 323i Gr.2 zouden kunnen rijden. Een stap terug, maar ik was al
tevreden dat het me niets zou kosten. Daar is het verhaal Bastos begonnen.
In de eerste jaren moest ik kampioen worden om iets te verdienen, want de
premie voor de titel was voor mij."
De eerste Belgische titel werd in 1983 behaald, in de Portugese Algarve.
"Ook een verhaal apart. Ik had vooraf, samen met mijn vriendin van
toen, de nota's gemaakt, omdat Dany Colebunders toen nog leraar was en pas
later zou arriveren. In het begin van de rally reden we de vering van de
Porsche stuk. De wagen sprong als een 2PK over het onverhard. Maar, op een
proef van 55 km, waren we toen 5 minuten sneller dan het record van het
jaar voordien, dat op naam stond van Malcolm Wilson. Onderweg was Dany,
gedurende een vijftal kilometers, de draad in de nota's helemaal kwijt.
Uiteindelijk maakte het geen verschil, want de proef was onmenselijk lang.
Het feest achteraf met het team van Gaban was memorabel, ook omdat het
team van Droogmans in hetzelfde hotel zat…"
In die jaren zag Snijers heel wat van Europa. Er stonden ook rally's op
het programma in het voormalige Oostblok.
"De eerste keer was met een Porsche in de Skoda Rally in het
Tsjechische Mlada Boleslav. Onze trainingswagen was een witte Porsche. Men
had ons verwittigd dat we wat cadeautjes mee moesten nemen. Toen we met
onze wagen aan het Skoda-hotel arriveerden, werden we bestormd door een
massa bewonderaars. Dany heeft daar twee uur stickers en balpennen staan
uitdelen! Het hotel zelf was verschrikkelijk vies. Ik heb een handdoek op
de grond gelegd om te douchen. Dus wel effectief in de douche zelf! Wat je
ook bestelde, het eten was altijd een stuk vlees van onbekende oorsprong
met een ei erop. In die landen moest je toen tien jaar op voorhand een
Skoda of Trabant bestellen. Je zag niets anders rijden en dan kwamen wij
daar aan met een witte Porsche!"
In 1985 en 1986 verscheen Patrick Snijers aan de start met een
fantastische rallywagen, de Lancia 037.
"Dat was een prachtige wagen, maar de versie die wij bestuurden was
niet altijd competitief. Met het Italiaans team hebben we heel wat vreemde
toestanden meegemaakt. Op de verbinding tijdens het Circuit des Ardennes
zijn ze toen met de servicewagen, een Lancia Beta, achter op onze
rallywagen geknald. De uitlaat was geplooid en vooraan was de volledige
carrosserie, helemaal in polyester, stuk. Op de volgende proef vloog die
er natuurlijk af, zodat we met een bloot chassis reden. Tijdens de service
neemt een "ingenieri" een bos kabels en knipt die gewoon door!
Heel rustig begon hij alles aan mekaar te zetten. Omdat we geen licht meer
hadden, hebben ze toen een lamp gemonteerd op het chassis vooraan, maar de
kabel was net te kort. Op het lang recht stuk van Hulsonniaux moest Dany
uitstappen om de kabel telkens opnieuw in te steken. Dat zijn typische Italiaanse
toestanden.
Maar, met de Lancia 037 was ik dicht bij mijn eerste zege in Ieper in
1986. Met de Lancia had ik kunnen winnen, maar voor de start begaf onze
motor. We kregen die van Zanussi, maar dat was maar een kleine
motor.
Men heeft het altijd over het zegerecord in Ieper, maar in feite had ik al
acht keer Ieper kunnen winnen. Ook in 1995, toen we tweede werden achter
Verreydt maar we weigerden over het podium te rijden. Dat zijn spijtige
zaken. We hadden vier keer na mekaar gewonnen. Bastos had al stickers
laten drukken met "vijf overwinningen in Ieper". We stonden aan
de leiding, maar in het donker begonnen de Toyota's plots enorm hard te
gaan. Verreydt nam de leiding, maar ik wist 200% zeker dat ze geknoeid
hadden. Ik kreeg toen veel kritiek omdat ik een slechte verliezer zou zijn,
maar een tijdje later werd Toyota in Catalunya betrapt op geknoei met de
inlaat van de turbo. Toen hebben een paar journalisten me gebeld om zich
te verontschuldigen…"
In 1988 zorgde Patrick voor een stunt in de Manx Rally, waar hij bij zijn
debuut meteen de lokale specialisten klopte. Nog nooit had een
buitenlander dat gepresteerd. Het blijft de mooiste herinnering van
Patrick, zeker omdat hij daardoor David Richards overtuigde van zijn
talent.
"De BMW M3 van Prodrive gaf heel veel vertrouwen en ik voelde me
meteen goed. Nog nooit had een buitenlander bij zijn debuut gewonnen en ik
klopte Jimmy McRae, die er Brits kampioen werd. Eind 1988 kreeg ik een
voorstel van David Richards. Hij wilde dat ik voor Prodrive het WK zou
rijden. Van Fina kreeg ik een budget van 50 miljoen BEF, maar ook Bastos
wilde me steunen. Ik wilde hen erbij betrekken. In de Rally van Looi had
ik steun van zowel Fina als Bastos. Ondertussen kreeg ik
te horen dat ik een contract zou krijgen voor vier jaar bij Toyota
Team Europe voor het WK met een fabriekswagen, met bovendien nog een optie
voor vier bijkomende seizoenen en een beter loon dan bij Prodrive. Na mijn
zege in Tessenderlo hebben we enorm gefeest en was de deal beklonken om
het programma van Toyota te nemen, maar er kwam een kink in de kabel.
Richards had wellicht al een contract getekend met Fina, waardoor Marc
Duez bij hen kon gaan rijden.
Ik kwam bij Toyota in een team terecht met Carlos Sainz, Juha Kankkunen,
Björn Waldegard en Michaël Ericsson, maar ik was niet officieel
TTE-piloot, maar van het team Bastos-Hainbach. Het werd een fiasco, omdat
Hainbach nooit wilde luisteren. In de Rally van Looi 1990 voelde ik al
voor de start dat er iets mis was met de versnellingsbak, maar Hainbach
geloofde me niet. Bij het opwarmen van de banden vlak voor de start, brak
de bak. We reden de proef rustig uit en verwittigden het team om zich
klaar te houden om de bak te vervangen. Na de finish was er echter geen
serviceteam te zien. Pas zeven kilometer verder vonden we de servicewagen
achter een hoek verborgen. Toen heb ik de Celica gewoon midden op de baan
laten staan en ben ik naar huis gegaan!
Toch is de sfeer bij Toyota me altijd bijgebleven. Een van mijn mooiste
herinneringen is een feestje tijdens de verkenningen van de Acropolis. Met
het ganse team, mecaniciens en piloten, hadden we een barbecue ergens
langs een rivier. We konden ons douchen onder een waterval en met banden
hadden we tafels gemaakt. Een fantastisch moment. Sainz was een harde
werker. In 1989, voor de eerste wedstrijd in Monte-Carlo, waren de
mecaniciens hem na een week al kotsbeu. De huidige schokdempers zijn
verstelbaar, maar toen moest je voor een andere vaststelling de volledige
veerpoot vervangen. Een kwartier per hoek. Zij moesten zeven, acht keer
per dag alles vervangen. Sainz vertrok 's ochtends om zes uur aan het
hotel en pas laat op de avond kwam hij terug. Kankkunen was heel anders.
Hij vertrok rond 10h en, wanneer je in de namiddag langs het hotel
passeerde, zat hij al rustig een sigaretje te roken. Prachtige souvenirs.
Trouwens, nog voor mijn overstap naar Toyota, kende ik Juha Kankkunen al.
Twee jaar voordien was ik zijn ijsspion in Monte-Carlo. Hij reed toen nog
voor Lancia, met als teamgenoot Miki Biasion. De volledige rally werd in
de sneeuw verreden. Ik was 's ochtends over een proef gereden en samen met
mijn copiloot, een Finse vriend van Kankkunen die elke ochtend een flinke
dranklucht had, hadden we besloten dat brede sneeuwbanden met spijkers de
beste banden waren. Cesare Fiorio, de teambaas, was niet akkoord, want die
had de avond tevoren de proef al verkend. Ik had misschien een grote mond,
maar ik drong bij Kankkunen aan dat hij de brede banden moest nemen en
niet de smallere, zoals Biasion deed. Kankkunen volgde mijn advies en won
die proef met een halve minuut voorsprong! Biasion kon die kloof niet meer
goedmaken, maar Lancia besliste dat Miki moest winnen. Juha wilde zich
daar niet bij neerleggen. Uiteindelijk kwam Agnelli, de grote baas van de
Fiat-groep, zelf ter plaatse om het bevel te geven aan Kankkunen toch
Biasion voorbij te laten. Ik denk dat hij daar een Ferrari voor kreeg.
Ostentatief is Kankkunen toen vlak voor de finish gestopt om Biasion
voorbij te laten. Dat blijft een geweldige herinnering."
Het grootste gedeelte van zijn loopbaan reed Patrick Snijers met dezelfde
copiloot: Dany Colebunders.
"Op menselijk vlak heb ik met iedereen altijd een goed contact gehad.
In al die jaren heb ik nooit ruzie gehad met Dany Colebunders. Hij heeft
ook maar een keer een foutje gemaakt, toen hij verkeerd inklokte in de
Haspengouw. Natuurlijk, wanneer je drie weken samen in een hotel zit in
het buitenland, hoef je niet voortdurend bij mekaar te zijn. Het gebeurde
dat we mekaar na de trainingen niet meer zagen tot de volgende ochtend.
Weet je trouwens hoe ik Dany heb leren kennen? In 1978 nam ik deel aan de
Nacht van Averbode. Ik had een goede motor in mijn Kadett zitten en we
gingen voor een sterk resultaat, maar we reden verloren. Mijn vader was
razend. Colebunders was toen al een topper. Mijn pa ging hem vragen om met
mij te rijden. Dany vertelde toen dat hij wilde stoppen! Omdat hij gehoord
had dat ik wel kon sturen, wilde hij toch eenmalig eens met mij rijden.
Het is anders gelopen…"
Niet alleen in eigen land heeft Patrick Snijers een prachtig palmares
opgebouwd. In het Wereldkampioenschap heeft hij nog steeds de beste
prestatie van een Belg op zijn naam staan. In 1993 werd hij immers tweede
in de Rally van Sanremo. Een bijzonder sterke prestatie, want de huidige
WK-piloten Freddy Loix, Bruno Thiry en François Duval hebben veel meer
kansen gekregen. Snijers reed immers amper een tiental WK-wedstrijden.
In 1995 permitteerde hij zich voor het eerst om een belangrijke
circuit-wedstrijd te rijden en dit resulteerde al metteen in een derde
plaats algemeen in de 24 Uren van Francorchamps.
Na jaren trouwe dienst en talloze successen in de roodwitte kleuren van
Bastos, werd de Lange in 1999
aan de kant geschoven door zijn hoofdsponsor. Patrick zorgde voor een
wereldpremière door voor de allereerste keer een Escort WRC naar de
overwinning te sturen, maar de wagen bleek niet voldoende competitief en
betrouwbaar. Patrick bleef echter knokken om de nodige budgetten te vinden,
want zijn zegehonger was nog lang niet gestild.
"Ik moest terugvallen op copiloten met een budget. Zo hebben Eddy Van
der Pluym van Pluma, Guy Marteau van Totext en Luc Dethier me geholpen.
Als je dan een minder budget hebt, huur je een auto die er wel goed uit
ziet, maar die toch niet zo competitief is. Veel mensen, ook tuners,
dachten dat het met mij als piloot wel zou lukken, zelfs met een oude
wagen en oude banden. Dat gaat niet meer. 20 jaar geleden kon je nog twee
minuten goedmaken na een lekke band. Nu zijn de verschillen veel kleiner.
Bij Bastos vonden ze dat ik te oud was, te traag ook, omdat de resultaten
met de Escort WRC van RED niet goed waren. Precies daarom ben ik al die
jaren blijven knokken om het tegendeel te bewijzen. Helaas heb ik een
aantal keren met minder materiaal moeten rijden, wat niet in mijn voordeel
heeft gepleit, maar met een goede wagen heb ik van niemand schrik."
Dankzij John Muth, zijn nieuwe copiloot die bedrijven als Activa, Ripcurl
en Royal Interim in de rallysport bracht, kon Patrick Snijers dit seizoen
aan de start verschijnen als kandidaat voor de Belgische rallytitel.
Natuurlijk met een Subaru Impreza WRC, want die wagen blijft zijn voorkeur
genieten. Snijers blijft het spektakel verzorgen.
"In de Condroz vorig jaar was ik spectaculair met de Impreza WRC,
maar ik had gewoon niet de goede banden en een te harde vering. Trouwens,
met de Subaru kan je wat dwarser sturen, zeker wanneer het glad is. Ik
besef ook wel dat je met de huidige elektronica zuiver moet rijden. In
Ieper zag je me niet dwars door de bochten komen, maar je moet beseffen
dat de toeschouwers niet naar de rally komen als er geen spektakel meer te
zien is. Dus, wanneer ik kan, zal ik hen het spektakel geven waar ze voor
komen."
Een achtste Belgische titel zat er dit jaar niet in. Na een secondestrijd
met Pieter Tsjoen in Ieper, had Patrick pech in de Wallonie en Ieper. Na
de opgave in de Rally van Madeira, werd besloten over te stappen naar een
andere preparateur, Derek McGarrity, wat onmiddellijk resulteerde in een
klinkende overwinning in Haspengouw. Een zege die hij niet kon herhalen in
de Condroz, waar hij aan de start verscheen met een ex-Solberg Subaru
Impreza WRC2003, door een lekke band in het begin van de wedstrijd.
"Ik weet dat ik nog altijd kan winnen. In Spa verloren we nipt. We
hebben door problemen een aantal mooie resultaten laten liggen. In Ieper
hadden we kunnen winnen, in Madeira zat een podiumplaats erin. We stonden
achter de drie Peugeots van Travaglia, Campos en Thiry, maar voor Delecour.
Ik wist dat een van hen nog wel uit zou vallen en dat ik Delecour voor kon
blijven. Men mag ook niet vergeten dat John Muth pas vorig jaar in de
Condroz is begonnen als copiloot. Dit jaar hebben we Spa, de Wallonie en
Ieper gereden, maar Madeira is nog wat anders, want daar moet je volledig
op nota's rijden. We hadden besloten rustig op te bouwen om in het ritme
te komen, tot we een tweede tijd draaiden vlak voor onze opgave. Zo was
het ook in Ieper. We begonnen rustig en stonden op amper 15" van
Bruno. Ik kan veel beweren, maar ik voelde dat winnen mogelijk was.
Ik begon de zege toch te missen. Daarom deed de overwinning in de
Haspengouw zoveel deugd, want het was al van 2001, de Rally van de Hoge
Venen met een Toyota Corolla WRC, geleden dat ik nog eens van de champagne
had geproefd. Als het in Haspengouw weer verkeerd was gegaan, hadden we
kunnen stoppen. Je rijdt om plezier te beleven, om de kick van competitie,
maar als de problemen blijven duren, gaat de goesting snel over. Ondanks
al die overwinningen in mijn carrière, heb ik nog altijd die stress op
het einde. Je hoort allerlei geluiden, je denkt dat er iets kapot zal gaan.
In Landen dacht ik dat het stuur los stond…"
Het verhaal stopt zeker nog niet bij "25 jaar Patrick Snijers".
Ook in 2004 mogen we weer spektakel verwachten van de Lange,
die altijd en overal aan de start komt om te winnen.
"Ik zou graag het ganse seizoen rijden met de Subaru Impreza WRC. Het
is jammer dat we in Ieper niet mogen starten met een WRC, maar Derek
McGarrity heeft me al beloofd dat we eventueel een Subaru Impreza Gr.N
versie 2004 van Prodrive zouden kunnen huren. Een achtste titel is geen
obsessie, maar nog eens Belgisch kampioen worden zou toch mooi zijn…"
Media Sport Development
Belgium
Ypres Westhoek rally
2007
Patrick & Cindy (vrouw Wim Soenens)
zijn knap 7de geworden in de Belgium Ypres Westhoek Rally 2007, dit met
een oudere Mitsu Lancer EVO 7. Patrick reed een héél sterke wedstrijd
met beperkte middelen
en werd gespaard van pech. Volgend jaar gaat hij op zoek naar een 5de
zege in de kattenstad met een topwagen (Subaru WRX N14).
Uitslag:
1. |
ROSSETTI L. - CHIARCOSSI M. |
PEUGEOT 207 S 2000 |
2. |
GARCIA O. - BARRABES C. |
PEUGEOT 207 S 2000 |
7. |
SNIJERS P. - COKELAERE C. |
MITSUBISHI LANCER
EVO 7 |
2006
De rally
werd gewonnen door de Italiaan G. Basso met Fiat Punto Super 2000.
Patrick viel op de tweede dag uit door een afgebroken remklauw op de
Mitsubishi Lancer EVO IX.
Uitslag:
1. |
BASSO G. - DOTTA M. |
FIAT PUNTO ABARTH
S2000 |
2. |
PRINCEN K. - CHEVAILLIER E. |
RENAULT CLIO S1600 |
3. |
COLS L. - GODDE F. |
MITSUBISHI LANCER
EVO IX |
2005
Patrick werd samen met Filip Dekeerle knap 2de in de Ypres Cats
rally. Ze kwamen er aan de met de Porsche 911 GT 3. Deze wedstrijd werd
gerenden na de Europese rally. In deze rally werden WRC en groep A
wagens toegelaten.
Uitslag:
1.
|
TSJOEN P. -
CHEVAILLIER E. |
FORD FOCUS WRC |
2.
|
SNIJERS P. - DEKEERLE F. |
PORSCHE 911 GT3 |
3.
|
BODSON Y. - LECOMTE F. |
AUDI |
2004
Murphy aanwezig op 40ste editie van de
rally,
eerste Rally van Ieper zonder de WRC's. Patrick werd tweede in groep N
en 4de algemeen na een rally vol technische problemen in het rekenbureel.
40… een jaar om niet te vergeten (of liefst zo vlug mogelijk).
Uitslag:
1.
|
COLS L. - GODDE F. |
RENAULT Clio S1600 |
2.
|
JEAN-JOSEPH S. - BOYERE J. |
RENAULT Clio S1600 |
3.
|
BOUCHE X. - MELIN F. |
MITSUBISHI Lancer EVO VII |
4. |
SNIJERS P. - SOENENS W. |
MITSUBISHI Lancer EVO VII |
2003
De rally
werd opnieuw gewonnen door Bruno Thiry.
Patrick viel op de tweede dag uit door een brandende turbo.
Er zat meer in ... .
Foto's Shake down
Uitslag:
1.
|
THIRY B. - PREVOT S. |
PEUGEOT 206 WRC |
2.
|
TSJOEN P. - CHEVALLIER |
Toyota Corolla WRC |
3.
|
CAMPOS M. - MAGELHAES |
Peugeot 206 WRC |
2002
De rally
werd gewonnen door Bruno Thiry.
Patrick eindigde verdienstelijk tweede. Aan zijn zijde reed Luc Dethier.
Uitslag:
1.
|
THIRY
B. - PREVOT S.
|
PEUGEOT
206 WRC
|
2
|
SNIJERS
P. - DETHIER L.
|
SUBARU
IMPREZA WRC
|
3
|
THEUNISSEN
R. - GENTEN L.
|
TOYOTA
COROLLA WRC
|
2001
Patrick
viel de voorlaatste dag uit. Een tweede plaats was haalbaar. Helaas zorgde
een brand voor de opgave.
|
TSJOEN
P. - VERGALLE S.
|
TOYOTA
COROLLA WRC
|
|
DE
MEVIUS G. - COLEBUNDERS D.
|
PEUGEOT
206 WRC
|
|
BOXOEN
J. - CAESEMAEKER F.
|
SUBARU
IMPREZA WRC
|
2000
"Ik
sneed een bocht af zoals ik dat hier al twintig jaar doe, maar een bout
van de ophanging sloeg tegen de velg, die daardoor brak" Dit leidde
tot een verlies van 2.30 minuten. (Bron: Rallyworld)
|
LUNDGAARD
H. - ANKER J.C.
|
TOYOTA
COROLLA WRC
|
|
SNIJERS
P. - VAN DER PLUYM E.
|
PEUGEOT
206 WRC
|
|
THEUNISSEN
R. - MOMBAERTS E.
|
TOYOTA
COROLLA WRC
|
1999
Patrick
probeerde op de natte zondagochtend nog de tweede plaats te veroveren maar
kwam negen seconden te kort. (Bron: Rallyworld)
Patrick Snijers deed zijn reputatie van vechtersbaas alle eer aan : tot op
de streep vocht hij voor … de tweede plaats. Loix bleek onklopbaar.
|
LOIX
F. - SMEETS S.
|
MITSUBISHI
CARISMA GT
|
|
LUNDGAARD
H. - ANKER J.C.
|
TOYOTA
COROLLA WRC
|
|
SNIJERS
P. - DERAMMELAERE G.
|
SUBARU
IMPREZA WRC
|
1998
Bastos
probeerde met veel show en animatie het gebrek aan competiviteit van de
escort van red te compenseren. De motor van de escort begaf. Dit was
meteen het laatste seizoen met de escort voor Patrick. De escort werd aan
de haak gehangen.
1.
|
LOIX F. - SMEETS S. |
TOYOTA COROLLA WRC |
2.
|
AGHINI A. - ROGGIA
L. |
TOYOTA COROLLA WRC |
3.
|
VERREYDT R. - ELST
J.F. |
SUBARU IMPREZA WRC |
1997
Patrick
hoopte mee te kunnen rijden voor de winst maar kwam er niet aan te pas!!
|
LOIX
F. - SMEETS S.
|
TOYOTA
CELICA GT-FOUR
|
|
THIRY
B. - PREVOT S.
|
SUBARU
IMPREZA 555
|
|
AGHINI
A. - ROGGIA L.
|
TOYOTA
CELICA GT-FOUR
|
1996
Patrick
keek niet op een inspanning om de schade te beperken , zijn wagen was
evenwel niet in staat om het te halen tegen de Toyota overmacht..
|
LOIX
F. - SMEETS S.
|
TOYOTA
CELICA GT-FOUR
|
|
SCHWARZ
A. - GIRAUDET D.
|
TOYOTA
CELICA GT-FOUR
|
|
SNIJERS
P. - COLEBUNDERS D.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
1995
Anti-climax
Het
Bastos-team bedankte voor de tweede plaats en gaf Danny Colebunders de
opdracht niet in te klokken. Dit omdat ze weigerden te geloven dat
Verreydt op reglementaire manier gewonnen had. Niet lang nadien werd
Toyota betrapt op niet naleving van de technische reglementen in het WK
!!!
Deze lekke
band op Hollebeke zorgde voor het verschil. Zonderdit had Patrick wellicht
gemakkelijk gewonnen.
|
VERREYDT
R. - JAMAR J.M.
|
TOYOTA
CELICA GT-FOUR
|
|
LIETAER
P. - DERAMMELAERE G.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
|
DEPPING
D. - DEPPING J.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
1994
Patrick
klopt Francois Chatriot in de officiêle fabrieks-Toyota celica en pakte
zijn vierde zege op rij.
|
SNIJERS
P. - COLEBUNDERS D.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
|
CHATRIOT
- GIRAUDET D.
|
TOYOTA
CELICA 4WD
|
|
FASSINA
A. - CHIAPPONI M.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
1993
Patrick
rijdt iedereen op een hoopje . Hij wint éénentwintig KP’s !!
Hij liet zich op géén enkel foutje betrappen.
|
SNIJERS
P. - COLEBUNDERS D.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
|
DROOGMANS
R. - JOOSTEN R.
|
FORD
ESCORT COSWORTH
|
|
FERREYROS
R. - VAN OOSTEN G.
|
LANCIA
INTEGRALE EVO
|
1992
Patrick was
de snelst ondanks de aanwezigheid van een duivels tuig (Mitsubishi Lancer)
met Erwin weber achter het stuur.
|
SNIJERS
P. - COLEBUNDERS D.
|
FORD
SIERRA COSWORTH
|
|
TABATON
F. - CALIRO R.
|
LANCIA
DELTA INTEGRALE
|
|
BARONI
P.C. - DAVID P.H.
|
LANCIA
DELTA INTEGRALE
|
1991
Hét
incident
Patrick
wint een incidentrijke wedstrijd. Toyota-fina trok zich terug uit de
wedstrijd nadat Duez op een betonblok reed in het midden van de weg.
|
SNIJERS
P. - COLEBUNDERS D.
|
FORD
SIERRA COSWORTH
|
|
DROOGMANS
R. - JOOSTEN R.
|
FORD
SIERRA COSWORTH
|
|
THIRY
B. - PREVOT S.
|
OPEL
KADETT GS
|
|